Zwanger van een tweeling: leren loslaten en grenzen stellen
Nathalie, Smart Health’s eigen UX-designer, zit aan het begin van haar zwangerschapsverlof. Ze is moeder van de tweejarige Floris, partner van arts Philip en bijna moeder van een tweeling. Omdat ze er straks niet één, maar twee kinderen bij krijgt, duurt haar verlof ook dubbel zo lang. Logisch en nodig, zeker als je al thuis bent met een energieke peuterpuber. Hoe pak je dan voldoende rust? En hoe voelt het om bijna een jaar niet op werk te verschijnen?
Meer rust, maar ook meer spanning
Na de eerste week van haar verlof geeft ze toe dat het toch wel een grote opluchting is. ‘Ik merk dat ik wat meer rust kan pakken, dat is sowieso fijn. Ik voel namelijk dat mijn “normale’’ dagen steeds zwaarder worden. Gelukkig hoef ik nergens meer heen, of kan ik volledig zelf bepalen hoe en wat ik doe als ik de deur uit moet. Ik heb gewoon meer energie nodig om de dag door te komen.’
Dit idee van ‘meer energie nodig hebben’ moest even landen bij Nathalie. Ze herkende dit niet uit haar eerdere zwangerschap van haar zoon Floris. ‘Het is echt heel anders. Vooral de eerste periode van mijn huidige zwangerschap vond ik spannend. Ik dacht: hoe gaan we dit doen? En, gaat het wel goed? Het tweede trimester ging inderdaad goed, terwijl bij mijn eerste zwangerschap alleen het eerste trimester spannend was. Daarna voelde ik mij fysiek heel goed en fit. Nu is dat echt minder, ook mentaal.’
“Maar nu gaat het goed, vooral omdat ik er veel over praat.”
Maar Nathalie blijft de veerkrachtige optimist die ze is. Ze benadrukt het belang van praten met vrienden, maar ook met het ziekenhuispersoneel. Niet alleen over je fysieke gesteldheid, maar ook over angsten en zorgen. ‘Als ik moe ben, ga ik veel nadenken, word ik angstig en slaap ik slecht. Het is een cirkel. Maar nu gaat het goed, vooral omdat ik er veel over praat.’
Flexibiliteit komt van twee kanten
Een hele dag werken op kantoor kost energie. Het werk kunnen aanpassen lijkt vanzelfsprekend, maar daar is wel een open gesprek voor nodig, van zowel medewerker als manager. ‘Aan het begin merkte ik dat mijn hoofd niet volledig bij het werk zat. Ik wilde graag presteren, maar dat lukte niet goed. Je bent moe en daarom was het tempo vaak te snel en werd het te veel. Later merkte ik dat ik niet lang kon zitten, want dan kreeg ik last van mijn lies. Dan probeerde ik even te bewegen, anders was het niet te doen.’
Het was een zoektocht, en een gesprek met haar werkgever. Is thuiswerken een oplossing om efficiënt te blijven werken én tegelijk meer rust te pakken? Uiteindelijk koos ze ervoor om vaker thuis te werken en de laatste weken van haar verlof halve dagen te werken. ‘Ik moest echt even zoeken, ook naar waar ik recht op had. Hoeveel verlof mag ik nemen? Ik besloot dit vrijwel direct met mijn werkgever te bespreken. Gelukkig was ze erg flexibel, en vooral enthousiast dat er twee Harry’s aankomen —zo wordt de tweeling liefkozend genoemd.’
Je gewoontes aanpassen
De grootste uitdaging voor Nathalie was werk loslaten en de balans vinden. ‘Thuis kon ik de drukte veel beter zelf in de hand houden. Dan ga je af en toe even liggen of zitten, en dat helpt enorm. Op kantoor was dat lastiger. Het was dus echt zoeken naar balans: hele lange stukken lopen ging niet, te lang zitten ook niet, en de hele tijd liggen ook niet. Maar uiteindelijk wist ik dat als ik ’s middags even slaap, ik daarna weer energie heb.’
“Ik dacht vaker: kan iemand anders dit doen? Dan liever jij dan ik.”
Ook op werk paste ze zich aan. ‘Ik dacht vaker: kan iemand anders dit doen? Dan liever jij dan ik. Ik keek veel meer naar wat echt prioriteit heeft. Ik besprak: wat is echt belangrijk, wat willen jullie dat ik nog doe? Daar focuste ik me dan op.’
Tussendoor zette Nathalie ook alles klaar voor degene die haar taken overneemt, al vond ze dat het moeilijkste. ‘Ik heb Marlon, mijn vervanger, goed uitgelegd wat ik deed, maar er zullen vast dingen bovenkomen. Ik heb een bepaalde manier van ontwerpen, dus ik ben benieuwd hoe zij dat oppakt. Dat loslaten vind ik wel lastig.’
Tips van Nathalie
Geef je grenzen aan. ‘Juist als je zwanger bent en aan het werk, is het goed om te zeggen: ik voel mij even niet goed.’
Accepteer dat jouw ‘volledige inzet’ niet de inzet is die je gewoonlijk geeft.
Zoek voor jezelf uit: wat is nu belangrijk? Waar heb ik recht op? Hoe voel je je? Bespreek dat, verberg het niet. Als er iets is waar je echt last van hebt, wordt het alleen maar vervelender als je het voor jezelf houdt.
En straks
Voor nu kijkt ze vooral uit naar de rust tijdens haar verlof. ‘Vooral de dagen dat ik echt helemaal alleen ben. Dat ik gewoon kan rommelen in huis, niemand om me heen, en doen waar ik zin in heb. Al lig ik de hele dag op bed, dat mag dan. Daarna kijk ik ernaar uit dat ik mijn lichaam weer terugkrijg en meer energie heb, zodat ik er ook weer kan zijn voor Floris. En de tweeling natuurlijk.’
Van haar vorige verlof weet ze nog goed dat ze bij terugkeer op werk in een gat viel. Daarom vraagt ze niet alleen om goede begeleiding en afspraken vooraf aan haar verlof, maar ook erna. ‘Ik vind het fijn als ik betrokken word en echt up-to-date ben met wat er allemaal gedaan is. Maar daarbij vind ik het ook fijn om straks weer even niet-moeder te zijn, maar gewoon iemand die lekker aan het werk is.’
Gezonde vrouwen, sterke organisaties
Maak focus op vrouwengezondheid onderdeel van uw HR-strategie De cijfers zijn overtuigend, de oplossingen liggen binnen handbereik. Wilt u weten hoe deze een plek kunnen krijgen in uw organisatie? Suzanne van Pelt, Co-founder en CEO van Smart Health en Femplus, gaat graag met u in gesprek.